چهارشنبه، دی ۰۲، ۱۳۸۸

ما برق می خواهیم


دسترسی به برق و آب حق هر شهروند افغانستانی می باشد. حال آنکه این حق از مردم بامیان دریغ شده است. حالا به هر علتی ...
امروز (چهارشنبه دوم جدی 1388) شهروندان بامیان طی تظاهراتی مسالمت آمیز اعتراض خود را نسبت به عدم کارکرد وزارت انرژی و آب بیان نمودند. دراین تظاهرات که توسط نهادهای جامعه مدنی و شهروندان بامیان ترتیب داده شده بود صدها تن از شهروندان در حالی که لامپ های خاموش و هریکین (الکین= فانوس) در دست داشتند اشتراک نموده بودند.
در این تظاهرات دو آدمک که از بوته جور شده بودند هم به نمایندگی از محیط زیست حضور داشتند. زیرا به خاطر نبود برق در بسیاری از قریه ها از بوته به عنوان روشنایی و گرما استفاده می شود که در هنگام سوختن دود بسیار زیادی تولید می کند.
تظاهرات کنندگان از مسجد رهبر شهید به سوی دفتر شورای ولایتی رفتند تا قطع نامه خود را بخوانند اما در کمال تعجب دیدند که کسی در دفتر شورای ولایتی حضور ندارد و در آن بسته است. سپس به سمت کمیسیون حقوق بشر رفتند و از آنجا به دفتر یوناما.
پس از آنکه قطع نامه خوانده شد یکی از دو آدمک بوته ای به طور نمادین آتش زده شد. شاید مردم با این عمل می خواستند بگویند ما چاره ای جز این نداریم .تا برق نباشد مجبور به تخریب محیط زیست هستیم.

۶ نظر:

ناشناس گفت...

salam azez
hameshe veb lag zebayat ra mekhanam va az tamashae akshayash lezat mebaram
omedvaram hamesh mana va sabz bashi

rafiqpoor گفت...

سلام!
شما و آقای نظری بامیان ره به دنیا ارتباط دادید. تشکر
راستی اصل گپ اینست که این تظاهرات خیلی بموقع بود.زنده باد سازماندهنده گان آن.

Abbas گفت...

خانم محمدی سلام،

فعالیت های شما و بچه های بامیان قابل قدر است. ادامه بدهید. ما با شماییم و ملت نیز. پس تنها نیستین در این راه.

خسته نباشید.
عباس ابراهیمی - فرانسه

حميد رضا شروه گفت...

به روزم

Saki گفت...

سلام بتول جان.
می بینم که فعالیتهای زیادی در بامیان داری.
بامیان یکی از مراکز ولایات است باید تا حالا برق می داشت. چند سال می گذرد و من شنیده ام که تازه برق کابل را توانسته اند بیست وچهار ساعته نگه دارند. بسسسسسسیار زیاد سهل انگاری است. البته از تعداد نفوس بامیان خبر ندارم که بدانم در اولویت می تواند باشد یا نه. اما به هر صورت تا صدا برنخیزد، کسی نمی تواند بشنود. احسنت.

عزیز نوری گفت...

سلام
تظاهرات مسالمت آمیز واقعا از طنزهای قشنگ افغانستان است. کشوری که کوچکترین کاری که در هر اداره ای داشته باشی و بخواهی انجامش دهی یا باید رشوه بدهی یا با رئیس جنگ کنی تا کارت حل شود،مطالبه در حد برق خواستن به صورت تظاهرات اصلا برایم قابل فهم نیست. اینکه مردم چه هدفی از تظاهرات داشتند. اگر این تظاهرات به خاطر جلب نظر کشورهای دیگر و رسانه بود شاید بشود توجیه کرد اما هیچ اثر عملی در رفتار سیاستمداران ندارد.