سه‌شنبه، اردیبهشت ۰۱، ۱۳۸۸

شکوفه های زردآلو در میان برف


این روزها هوا در بامیان خوب است. آفتاب می تابد. بعد هوا ابری می شود بعد باران می بارد کمی بعد برف می بارد . تنوع آب و هوایی بسیار زیبایی را تجربه می کنیم.
وقتی درختها را می بینم که شکوفه کرده اند. زمین ها را می بینم که کم کم سبز می شوند. جوی ها در حال پر آب شدن هستند و مردان که سرِ زمین های خود در حال قُلبه کردن هستند احساس خوبی به ام دست می دهد. اینکه طبیعت چقدر رنگ عوض می کند.
وقتی در فصل زمستان بودیم و آن برف و سرما ، تصور این روزهای سر سبز برایم سخت بود. این جوی های پر آب ، این شکوفه های کوچک ( هر چند که هنوز بخاری را از خانه جمع نکرده ایم و هنوز گاهی آتش برقرار است ) اما صدای پای بهار را می توان شنید البته همراه با چاشنی باران یا برف که گاهی اوقات مثل امروزصبح کمی ما را غافلگیر می کند . صبح برف جالبی بارید. جالب یعنی با شتاب ، کم اما همراه با باد.

شکوفه های زردآلو و بادام بر درخت های کوچک حویلی ما :




پنجشنبه، فروردین ۲۷، ۱۳۸۸

هزار و چهار صد سال قبل ...

دیروز جمعی از مخالفین قانون احوال شخصیه طی تظاهراتی محالفت خویش را به طور آرام و مسالمت آمیز در کابل به نمایش گذاشتند اما عده ای از موافقین و طرفداران این قانون تظاهرات را به خشونت کشاندند و با فحش و ناسزا فضا را ناآرام کردند و کار را به خشونت های فیزیکی رساندند.
خبر را که در بی بی سی پخش می کردند با یک خانم مخالف و یک خانم موافق گفتگوی کوتاهی انجام دادند. نکته جالب این جا بود که خانمی که طرفدار این قانون نه چندان عقلانی و دموکرات بود با اطمینان و قاطعیت می گفت 1400 سال پیش چنین قوانینی وضع شده ، زمانی که پیامبر این قوانین را اجرا می کرد چرا کسی زبان به اعتراض نگشود اما حالا همه دست به اعتراض زده اند . از 1400 سال پیش تا به حال هیچ کس حق خود را نمی خواست حالا همه حق خواه شده اند .
نمی دانم باید به این نوع تفکر و دیدگاه خندید یا گریه کرد ؟
از هزار و چهار صد سال قبل تا به حال آیا همه چیز به همان حال باقی مانده است؟ آیا کدام تغییری در هیچ چیز نیامده است؟ پس این مقتضیات زمان که می گویند و حکم بر اساس مقتضیات زمان را برای چه وقت گفته اند؟

چهارشنبه، فروردین ۱۹، ۱۳۸۸

خط فاصله

این جمله ی « تا کی باید ما مردها از حق شما زن ها دفاع کنیم » که دیروز دوستی پس از خواندن پست قبلی با واسطه خطاب به من گفته است بد جوری من را آزار می دهد.
این خط فاصله بین ما مردها و شما زن ها برایم آزار دهنده است.
نمی دانم چرا آن دوست فکر کرده شاید چون تا به حال حق زیادی از من ( اقلا در زندگی خانوادگی ) پایمال نشده و نمی شود من را به بی تفاوتی و سکوت در مقابل نقض حقوق زنان دیگر متهم کرده است .
اینکه جارو جنجال به راه نینداخته ام و داد وبیداد نکرده ام نشانه بی تفاوتی من نسبت به زنان سرزمین ام است واینکه فریاد وااسفا سر نداده ام یعنی آقایان محترم لطفا حق ما را از بقیه بگیرید ؟؟


« بگذاريد آرزو كنيم كه در اين جنجال عدالت پيروزشود. اگرعدالت را داشتيم، همه چيزراداريم. اما، اگربنام دين، شريعت، فقه، دموكراسي، اکثریت، اقلیت، حقوق بشر و..... عدالت را كنارزديم، ديگرهيچ چيزي نخواهيم داشت. گرچه با بنيانگذاران «سرزمين آزادگان»، فاصله ی بسيارداريم و قياس ما با آنها مع الفارق است، اما با اين حال خوب است كه دعاي آنها را تكرار كنيم:«خدايا مار مومن ترين وآزادترين مردم جهان قرار بده». آمين! »
علی امیری در نوشته زیر : www.urozgan.org/fa/index.php?news=151

دوشنبه، فروردین ۱۷، ۱۳۸۸

باز هم قانون احوال شخصیه

مدتی است که شاهد سرو صداها و جنجال های زیادی درباره تصویب و امضای قانون احوال شخصیه شیعیان در وب سایت ها و رادیو ها هستیم.
ایمیل های زیادی هم از افراد مختلف دریافت کرده ام که اعتراض خود را درباره تصویب این قانون به فلان ایمیل روان کنید.
چیز زیادی از این قانون نمی دانم. به جز همان چند ماده ای که دائم در تمام نوشته ها و رادیوها انعکاس داده می شود و انگار تمام اعتراض ها به همان مواد است.
امروز یکی از دوستان لطف کرده وهمه مواد این قانون را برایم ارسال کرده است.
هر چند از همان چند ماده هم می توان به کل محتوای رساله احوال شخصیه پی برد.