امروز روز جهانی صلح است. روزی که نماد آن کبوتری سفید است با بال های گشوده و زیتون بر نوک که دنیا را به صلح فرا می خواند.
امروز در حالی قرار است از روز جهانی صلح تجلیل شود که دیروز رئیس شورای عالی صلح توسط یک انتحاری که مثلاً آمده بود تا به جریان مذاکره و مصالحه بپیوندد کشته شد.
برهان الدین ربانی در حالی کشته شد که هنوز کرزی از برادرانش حمایت می کند و هنوز مصرانه می خواهد تا آنها دست او را که برای صلح دراز شده پس نزنند.
این برادران،ناراضی تر از آن هستند که بخواهند به صلح و موضوعاتی از این دست اهمیت بدهند. آنها فقط انتحار را دوست دارند، انفجار،کشتار،قتل. به هیچ کس هم رحم نخواهند کرد،چه به رئیس،چه به سرباز و چه به کودکی که بازیچه در دست در خیابان می دود.
اما با کشته شدن برهان الدین ربانی یک چیز دیگر هم در ذهنم وول می خورد. انتحار دیروز می تواند در راستای سلسله انتحارها و انفجارهای زنجیره ای حذف فیزیکی نفرات غیر پشتون باشد و هشداری باشد برای دیگر کسان.ظاهراً این سلسله سر دراز دارد.
عکس هایی را هم ازنقاشی بچه ها می گذارم که به مناسبت روز جهانی صلح بر دیوار یوناما کشیده اند:
امروز در حالی قرار است از روز جهانی صلح تجلیل شود که دیروز رئیس شورای عالی صلح توسط یک انتحاری که مثلاً آمده بود تا به جریان مذاکره و مصالحه بپیوندد کشته شد.
برهان الدین ربانی در حالی کشته شد که هنوز کرزی از برادرانش حمایت می کند و هنوز مصرانه می خواهد تا آنها دست او را که برای صلح دراز شده پس نزنند.
این برادران،ناراضی تر از آن هستند که بخواهند به صلح و موضوعاتی از این دست اهمیت بدهند. آنها فقط انتحار را دوست دارند، انفجار،کشتار،قتل. به هیچ کس هم رحم نخواهند کرد،چه به رئیس،چه به سرباز و چه به کودکی که بازیچه در دست در خیابان می دود.
اما با کشته شدن برهان الدین ربانی یک چیز دیگر هم در ذهنم وول می خورد. انتحار دیروز می تواند در راستای سلسله انتحارها و انفجارهای زنجیره ای حذف فیزیکی نفرات غیر پشتون باشد و هشداری باشد برای دیگر کسان.ظاهراً این سلسله سر دراز دارد.
عکس هایی را هم ازنقاشی بچه ها می گذارم که به مناسبت روز جهانی صلح بر دیوار یوناما کشیده اند:
...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر